ADHD, wat dachten mensen er vroeger van?
Het concept van attention deficit hyperactivity disorder (ADHD) die beschreven staat in de DSM-5 is relatief nieuw. Er zijn als vroeg als de 19e eeuw rapportages geweest over overmatige hyperactieve en onoplettende kinderen, wiens symptomen overlappen met de moderne definitie van ADHD. Het hebben van ADHD is dus hoogstwaarschijnlijk niet iets nieuws (Lange, 2010). Uit dit onderzoek komen nog veel meer interessante feiten naar voren, lees hieronder welke dat zijn.
Maar wat is het eerste bekende geval van ADHD?
Het eerste voorbeeld van een stoornis die lijkt op ADHD was aangegeven door de heer Alexander Crichton in 1798. Alexander was een arts die geboren is in Edinburgh in 1763. In 1785 ontving hij zijn M.D. van de universiteit van Leiden. In zijn tijd was het onderzoeken van mentale stoornissen vanuit een psychologisch of medisch perspectief ongehoord en weinig beoefend. Hij vertelde zelf ook dat er maar twee andere onderzoekers waren die hierover geschreven hadden. In zijn level zou hij een rapport schrijven waarin hij gedetailleerd beschreef hoe in sommigen van zijn patiënten symptomen vertoonde van ADHD. Dit was toen nog niet bekend als concept, hij beschreef aandacht als volgt:
”When any object of external sense, or of thought, occupies the mind in such a degree that a person does not receive a clear perception from any other one, he is said to attend to it” (Alexander Crichton, 1798).
Dit betekent: Wanneer een object van de externe zintuigen of van het denken de geest in zo’n mate in beslag neemt dat iemand geen duidelijke waarneming van iemand anders ontvangt, wordt er gezegd dat hij er aandacht aan besteedt.
Lange et al. (2010) vertellen verder dat sommigen van Alexander Crichton’s klinische patiënten moeite met aandacht vasthouden vertoonden. Hij gaf aan dat het normaal is voor mensen om verschillende niveaus van aandachtspanne te hebben, en dat dit door verschillende factors kan komen die niet mentaal of chronisch hoeven te zijn.
Alexander Crichton heeft de eerste indicatie en inzicht gegeven in de academische/medische/psychologische wereld over een mogelijke mentale stoornis die te maken heeft met een moeite met aandacht. ADHD is natuurlijk niet alleen een mogelijke moeite met aandacht maar de inzichten van Alexander Crichton hadden het grondwerk gelegd voor verder onderzoek hierin.
Hoe denken mensen er nu over?
ADHD is gegaan van een stoornis zonder definitie of naam, naar een stoornis die bekend is bij veel maar waar toch nog veel misverstanden over bestaan. Dit is niet raar als er gekeken wordt naar hoe er ook veel kritiek is op de diagnose van ADHD vanwege de grote overlap die de stoornis heeft met mentale stoornissen en leerstoornissen. Desalniettemin zijn de problemen van mensen met ADHD/ de mensen die ADHD-symptomen vertonen reëel en verdienen aandacht en begrip.
Literatuurlijst:
Lange, K.W., Reichl, S., Lange, K.M., Tucha, L., & Tucha, O. (2010). The history of attention deficit hyperactivity disorder. ADHD Attention Deficit and Hyperactivity Disorders, 2(4), 241–255 (2010). https://doi.org/10.1007/s12402-010-0045-8